19 Δεκ
Η σωματική δραστηριότητα, όπως ένα συστηματικό πρόγραμμα μυϊκής ενδυνάμωσης και αερόβιας άσκησης, έχει βρεθεί ότι είναι αποτελεσματική για την οσφυαλγία, δηλαδή τον πόνο στη μέση. Η οσφυαλγία είναι ένα από τα πιο κοινά μυοσκελετικά προβλήματα που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής των ανθρώπων, με έως και 80% του γενικού πληθυσμού να έχει αναφέρει ότι εμφάνισε επεισόδιο οσφυαλγίας σε τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους.
Μία πενταετής μελέτη είχε ως στόχο αφενός να αναλύσει τη συσχέτιση μεταξύ περπατήματος και οσφυαλγίας και αφετέρου να εξετάσει αυτή τη συσχέτιση σύμφωνα με τη διάρκεια αυτής της άσκησης και την ηλικία των ασκούμενων.
Στη μελέτη συμμετείχαν 17.113 άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών που κλήθηκαν, μεταξύ άλλων, να απαντήσουν στα εξής ερωτήματα:
1. Έχετε παραπονεθεί για πόνο στη μέση που επιμένει για περισσότερες από 30 ημέρες τους τελευταίους 3 μήνες;
2. Την τελευταία εβδομάδα, πόσες ημέρες περπατήσατε για τουλάχιστον 10 λεπτά τη φορά; Αυτό περιλαμβάνει περπάτημα από τη δουλειά στο σπίτι και το αντίστροφο, και οπουδήποτε αλλού έχετε περπατήσει για αναψυχή, άθληση, άσκηση ή διασκέδαση.
3. Πόση ώρα αφιερώνετε συνήθως περπατώντας κάθε μία από αυτές τις μέρες; (Η διάρκεια πεζοπορίας ανά ημέρα ταξινομήθηκε σε δύο κατηγορίες: πάνω από 30 λεπτά/ημέρα και πάνω από 1 ώρα/ημέρα)
Οι συνολικές ημέρες περπατήματος ανά εβδομάδα κατηγοριοποιήθηκαν σε λιγότερο από 3 ημέρες/εβδομάδα, σε 3-4 ημέρες/εβδομάδα και σε 5 ή περισσότερες ημέρες/εβδομάδα. Περίπου το 54,1% των συμμετεχόντων με οσφυαλγία είχαν αφιερώσει ένα μισάωρο στο περπάτημα λιγότερο από 3 ημέρες την εβδομάδα.
Η μελέτη έδειξε ότι το τακτικό περπάτημα με μεγαλύτερη χρονική διάρκεια και για περισσότερες από 3 ημέρες/εβδομάδα σχετίζεται σημαντικά με χαμηλότερο κίνδυνο οσφυαλγίας στον γενικό πληθυσμό ηλικίας άνω των 50 ετών.
Οι περίπλοκες και ποικίλες αιτίες της οσφυαλγίας παραμένουν ασαφείς, ωστόσο αυτή σχετίζεται στενά με ανατομικά προβλήματα της σπονδυλικής στήλης, όπως η δισκοκήλη, η οσφυϊκή στένωση και οι τραυματισμοί. Επίσης, ένας άλλος επιβαρυντικός παράγοντας είναι και η μειωμένη σωματική δραστηριότητα, η οποία σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με την οσφυαλγία και μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την κατάσταση της υγείας και την ποιότητα ζωής.
Οι οδηγίες του Αμερικανικού Οργανισμού Ορθοπαιδικής Φυσιοθεραπείας συνιστούν αφενός άσκηση μέτριας έως υψηλής έντασης (π.χ. τζόγκιν, τρέξιμο και push-ups) για ασθενείς με οσφυαλγία χωρίς γενικευμένο πόνο και αφετέρου άσκηση χαμηλής έντασης για ασθενείς με γενικευμένο πόνο. Το περπάτημα είναι μία από τις σωματικές δραστηριότητες που δεν απαιτεί ειδική προπόνηση ή εξοπλισμό και μπορεί να ενσωματωθεί εύκολα στην καθημερινή ζωή. Πρόσφατες μετα-αναλύσεις ανέφεραν ότι η άσκηση συνιστάται για τη μείωση του πόνου και τη βελτίωση της μειωμένης κινητικότητας στη διαχείριση της χρόνιας οσφυαλγίας.
Το πιο σημαντικό εύρημα της μελέτης ήταν ότι το περπάτημα για περισσότερες από 3 ημέρες/εβδομάδα και για πάνω από 30 λεπτά κάθε φορά συσχετίστηκε σημαντικά με χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης ή έντασης της οσφυαλγίας.
ΠΗΓΗ: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/35356936/
Δέσποινα Ιωαννίδου
Δημοσιογράφος, Προπονήτρια Σωματικής Διάπλασης
(Bodybuilding & Fitness) της Γεν. Γραμματείας Αθλητισμού
